Moskou

maandag 28 augustus 2000

Als de wekker afgaat voel ik me nog steeds een beetje gammel, vooral omdat ik gisteren te weinig heb gegeten. We douchen ons, kleden ons aan en gaan ontbijten. Een bordje rijst met vlees, een paar stukken brood en een plakje boter met wat honing op een bordje. En de kop zoete thee niet te vergeten. Na het ontbijt nog scheren, tanden poetsen en dan op weg.

In de bus kun je een kaartje kopen bij de chauffeur. Je stapt ergens in en loopt naar voren, want bij de chauffeur kun je meestal niet instappen. In de metro lukt het steeds kaartjes te kopen door het betreffende kaartje van 5 roebel aan te wijzen en twee vingers op te steken. Het beste kun je ook meteen een biljet van 10 roebel laten zien. Soms leidt dit tot een soort gegrom van de vrouw achter het loket, soms een instemmend knikje. Soms lukt het helemaal niet om duidelijk te maken wat ik wil en verdwijnt mijn arm door het ruitje van het loket om het goede kaartje aan te wijzen. Dat helpt dan uiteindelijk wel. Op het laatst bewaren we onze kaartjes en laten die steeds zien als we nieuwe willen hebben.

De metro blijkt intussen al makkelijker. Als je weet welk station je moet hebben staat op borden aangegeven welk perron je moet hebben of welke richting je moet volgen. Op het perron zelf staat een overzicht (op de muur aan de andere kant van het spoor) waarop alle stations van de lijn staan en ook de stations waar je kunt overstappen op een andere lijn. Verder is het dan een kwestie van tellen om op het goede station uit te stappen.

We stappen uit op het station............. Nemen uiteraard de verkeerde uitgang, zodat we even verkeerd lopen, maar 10 minuten later staan we echt op het Rode Plein, waar het al wemelt van de mensen. Allereerst lopen we naar de St. Basil Kathedraal aan het andere eind van het plein. We lopen er vol bewondering omheen. Je hebt de kerk al zo vaak op de televisie of op plaatjes gezien, maar nu staat hij daar levensgroot en is hij nog indrukwekkender dan op de afbeeldingen. Voordat we